Zadania powtórzeniowe

1. Napisz funkcję, która jako parametry otrzymuje tablicę liczb całkowitych oraz jej rozmiar. Funkcja ma zwracać maksymalną różnicę wartości pomiędzy dwoma kolejnymi elementami tablicy.

2. Napisz funkcję, która przyjmie jako parametr napis (zakładamy że zawiera on tylko małe i duże litery oraz spacje). Funkcja ma wyświetlić na standardowe wyjście litery (bez rozróżniania na małe i wielkie), które wystąpiły więcej niż raz; litery mają być oddzielone spacjami.

3. Napisz funkcję, która przyjmuje jako parametry 3 napisy — napis1, napis2, napis3. Funkcja wstawia pod trzeci napis naprzemiennie litery z napisów 1 i 2. Jeżeli napisy 1 i 2 są różnej długości, końcówka dłuższego napisu zostaje pominięta (np. „abcd”, „efghijk” -> „aebfcgdh”). Zakładamy, że napisy są prawidłowo zaalokowane w pamięci i są wystarczająco długie.

4. W dawnych czasach, kiedy pisywano do siebie SMS-y, w celu zaoszczędzenia liczby znaków nie pisano spacji pomiędzy wyrazami, a każdy wyraz rozpoczynano wielką literą. Napisz funkcję, która jako argument otrzymuje wskaźniki na dwie zaalokowane tablice: napis (tekst oryginalny) oraz sms (wynikowy napis, który ma być zmodyfikowany zgodnie z powyższym opisem). Zakładamy, że między wyrazami są tylko pojedyncze spacje, a po każdej spacji zaczyna się wyraz.

5. Napisz makrodefinicję preprocesora, która przyjmuje jako parametry: nazwę typu oraz liczby całkowite w i k. Makrodefinicja ma wyrażać rozmiar (w bajtach) dwuwymiarowej automatycznej tablicy elementów podanego typu o w wierszach i k kolumnach.

6. Napisz funkcję, która otrzymuje jako parametr dynamiczną dwuwymiarową tablicę tab o wymiarach N×N (kwadratowa) przechowującą elementy typu int oraz rozmiar N. Funkcja ma zwrócić wskaźnik do dynamicznie zaalokowanej tablicy typu int, o długości równej iloczynowi elementów leżących na przekątnej macierzy zapisanej w tablicy tab.

7. Napisz makrodefinicję, która próbuje wczytać do podanej jako parametr zmiennej liczbę całkowitą ze standardowego wejścia, a jeżeli to się nie uda (ze względu na inną zawartość standardowego wejścia), makro powinno nadać otrzymanej zmiennej wartość 0. Podpowiedź: użyj wartości zwracanej przez funkcję scanf.

8. Napisz program, który wczyta liczbę n i wypisze na standardowym wyjściu wszystkie liczby pierwsze w zakresie od 2 do n włącznie. Zastosuj algorytm sita Eratostenesa.